Má lögreglan leita í bílnum mínum ef hana langar?

Lögreglan hefur meðal annars heimild til að leita í farartækjum eins og bílum samkvæmt  89. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála (oml).  Er gerður greinarmunur á því hvort að leitað er hjá sakborningi (sá sem er grunaður um brot) eða hjá öðrum aðila. Leit skal fara fram í ákveðnum tilgangi. 89. gr. oml er svohljóðandi:

"Heimilt er að leita í húsum sakbornings, geymslustöðum, hirslum, skipum og öðrum farartækjum í því skyni að handtaka hann, rannsaka ummerki brots eða hafa uppi á munum eða gögnum sem hald skal leggja á.
        Leita má hjá öðrum mönnum en sökuðum þegar brot hefur verið framið þar eða sakaður maður handtekinn. Einnig ef gildar ástæður eru til að ætla að sakborningur haldi sig þar eða þar sé að finna muni eða gögn sem hald skal leggja á."

Að meginstefnu þarf lögreglan á dómsúrskurði að halda samanber 1. mgr. 90. gr. oml.  í 2. mgr. þeirrar lagagreinar er meðal annars að finna undantekningar frá þeirri reglu sem eru svohljóðanid:

 "Rannsóknari má þó leita án dómsúrskurðar ef brýn hætta er á að bið eftir úrskurði valdi sakarspjöllum. Leita má án úrskurðar að manni sem handtaka skal ef honum er veitt eftirför eða hætta er á að hann komi sér undan ef beðið er dómsúrskurðar."

Með öðrum orðum þá er heimilt að leita án dómsúrskurðar í ökutæki, þegar handtaka á sakborning eða þegar leggja á hald á einhverja muni og brýn hætta er á að ef lögreglan bíði að það valdi sakarspjöllum, það er eyðileggi eða spilli sönnunargögnum. Sama undantekning á við um líkamsleit, það er leit að gögnum eða munum á aðila.